Historia Oddziału

Początek zorganizowanej działalności elektryków na Pomorzu Środkowym, przypadł na okres odbudowy odradzającego się w nowych granicach państwa polskiego po zniszczeniach II wojny światowej. Tworzyła się wówczas, na tym terenie, polska administracja państwowa, był to okres uruchamiania od nowa większości urządzeń i instalacji technicznych. Wiele obiektów energetycznych uległo zniszczeniu w wyniku działań wojennych. Jeszcze więcej zostało unieruchomionych po demontażu urządzeń, wywiezionych następnie przez Armię Czerwoną. Nie było sprzętu i narzędzi, brakowało dokumentacji i części zamiennych. Nie ma dokładnych relacji, dokumentujących dzień po dniu dzieje energetyki od 1945r. na słupskim Pomorzu. Wiadomo, że 12 lipca 1945r. władze radzieckie przekazały władzom miejskim wszystkie elektrownie wodne i stacje rozdzielcze, zlokalizowane na terenie miasta i powiatu słupskiego. Wiadomo również, że w połowie czerwca 1945r. rozpoczął działalność w Słupsku Miejski Zakład Elektryczny.

Wzrost liczby inżynierów i techników osiedlających się i podejmujących pracę na tych terenach, szybko pozwolił na stowarzyszanie się i wspólne działanie w organizacji zawodowej. Zwłaszcza, że Stowarzyszenie Elektryków Polskich, które jedną z takich organizacji było, uzyskało wpis do rejestru, już w dniu 28 sierpnia 1945 roku (na podstawie statutu z 1929 roku).

Działalność członków SEP zrzeszonych w Kołach pokrywała się z działaniami prowadzonymi przez przedsiębiorstwa, przy których Koła te istniały. Umiejętności SEP-owców były wykorzystywane przy odbudowie i modernizacji poniemieckiej sieci energetycznej oraz uruchamianiu i eksploatacji elektrowni wodnych.

W dniu 18 września 1946 r. odbyło się pierwsze Walne Zebranie Oddziału Szczecińskiego, a na przełomie 1945/1946 r. wznowiona została działalność Oddziału Gdańskiego (wówczas pod nazwą Oddziału Wybrzeża Morskiego SEP). Członkowie SEP z terenu Pomorza Środkowego skupiali się przede wszystkim w Oddziale Szczecińskim i częściowo w Oddziale Gdańskim. Sytuacja taka podyktowana była ówczesnym podziałem administracyjnym kraju, gdzie zarówno Koszalin jak i Słupsk, leżały w dużym województwie szczecińskim.

Pierwsze środkowopomorskie koła SEP powstały przy Zakładach Sieci Elektrycznych w Słupsku i Białogardzie. Sytuacja zmieniła się w 1950 roku, kiedy nastąpiła zmiana podziału administracyjnego kraju. Ze wschodniej części województwa szczecińskiego zostało utworzono województwo koszalińskie. Wyodrębnienie nowego województwa spowodowało powołanie wielu instytucji i organizacji.

Z inicjatywy działaczy SEP zrzeszonych w tych Kołach popartej przez Wojewódzki Oddział NOT, uchwałą Zarządu Głównego SEP, w dniu 29 maja 1953 roku zostaje powołany Oddział Koszaliński Stowarzyszenia Elektryków Polskich w skład którego weszły Koła Słupskiego Pomorza.

W 1957r. nowym Prezesem Oddziału został wybrany Zygmunt Wyrzykowski, Dyrektor Zakładu Energetycznego Słupsk i władze Oddziału Koszalińskiego SEP wraz z Sekretariatem zostały przeniesione do Słupska, gdzie pozostały do roku 1962 podczas pełnienia funkcji Prezesa kolejno przez Włodzimierza Smala (1958-1959), Adama Trojanowskiego (1959-1960) i Tadeusza Krajewskiego (1960-1962).

Przeniesienie władz Oddziału Koszalińskiego z Koszalina do Słupska nie przyczyniło się do rozwoju Stowarzyszenia na Środkowym Wybrzeżu w wymiarze satysfakcjonującym elektryków środowiska zarówno koszalińskiego jak i słupskiego.

Rok 1975 przyniósł dalsze zmiany w działalności Oddziału. W wyniku nowego podziału administracyjnego kraju, powstało województwo słupskie. Konsekwencją tych zmian było powołanie Oddziału Słupskiego SEP, co nastąpiło Uchwałą Zarządu Głównego SEP z dnia 23 września 1975r. W wyniku podziału, w Oddziale Koszalińskim pozostało 19 kół, 378 członków indywidualnych, 7 członków zbiorowych i jeden rzeczoznawca. Odpowiednio w Oddziale Słupskim 10 kół, 229 członków indywidualnych i 3 członków zbiorowych.

Prace organizacyjne w Oddziale Słupskim trwały do marca 1976 r., kiedy na zebraniu organizacyjnym oddziału na pierwszego prezesa wybrano Włodzimierza Smala.

Oddział rozpoczął działalność na terenach średnio uprzemysłowionych, ale rozwijających się. Stopniowo wzrastała liczba kół i członków potwierdzająca fakt dużej aktywności oddziału w pierwszych latach po jego utworzeniu. Oddział prowadził w tym okresie dość szeroko zakrojoną działalność szkoleniową, kursową, konferencyjną, techniczną, odczytową, wycieczkową i koleżeńsko-towarzyską. Oddział prowadził również działalność w ramach Izby Rzeczoznawców SEP. Do szczególnych osiągnięć naszych członków można zaliczyć prace związane z rozwiązaniem problemów komunikacji miejskiej Słupska poprzez zaangażowanie w powstanie od podstaw trakcji trolejbusowej. Oddział uczestniczył również we wprowadzeniu prototypowych rozwiązań w dziedzinie ogrzewania pomieszczeń przy zastosowaniu pompy cieplnej – odzysk od transformatora. Spośród organizowanych przez oddział konferencji naukowo-technicznych o szerszym zakresie na przypomnienie zasługują konferencje omawiające problematykę rozwoju w kraju energetyki wodnej, odbudowy zniszczonych małych siłowni wodnych, wykorzystania cieków polskich rzek do produkcji energii elektrycznej i wdrażania w kraju elektrowni zbiornikowo-pompowych z wykorzystaniem turbozespołów odwracalnych. Pod koniec lat 80 oddział nasz zrzeszał 659 członków w 24 kołach. Entuzjastycznie witane, zapoczątkowane w 1989r. przemiany gospodarcze, przyniosły zwłaszcza w naszym regionie bardzo duże bezrobocie, zbliżające się do 30%. Ta sytuacja dotknęła również członków Oddziału Słupskiego SEP. W tym okresie, na skutek kończenia działalności przez wiele słupskich przedsiębiorstw, również upadło wiele działających przy nich kół SEP. Po 1990 r. liczby członków SEP dość znacząco zmniejszyły się. W 1997 r. oddział liczył 181 członków indywidualnych w 10 kołach, był też zarejestrowany I członek wspierający.

Oddział od początku powstania ściśle współpracuje z licznymi na tym obszarze jednostkami Wojska Polskiego, a szczególnie z Wojskami Obrony Powietrznej Kraju. W uznaniu tej współpracy otrzymał w 1985 roku od dowódcy WOPK dyplom uznania.

Włodzimierz Smal był prezesem od 1975r do 1981 r., po nim na prezesa został wybrany Marek Piniański, który tę funkcję piastował od marca 1981 do 1987 r. oraz ponownie od 1990 do 1998 r. w okresie od marca 1987 r. do 1990 prezesem był Wiktor Skibicki. Następnie w latach 1998-2006 funkcję prezesa pełnił Jerzy Nienartowicz w latach 2006-2010 Wojciech Klekotka, w latach 2010-2018 Władysław Baryło. Od roku 2018 funkcję prezesa pełni Piotr Gaweł.